Eenzaamheid in Zuid-Holland

Eenzaamheid wordt al een halve eeuw structureel onderzocht, maar wordt pas veel recenter als nijpend maatschappelijk probleem gezien. De toekomst is ongewis, maar de coronamaatregelen hebben een negatieve invloed pregnanter naar voren gebracht.

Gezondheid, verplaatsing, veiligheid, werk, sociale samenhang, meedoen: het zijn allemaal onderwerpen die te maken hebben met (de kwaliteit van) menselijke contacten. Daarmee, en met het feit dat er in de provincie diverse ‘kwetsbare’ groepen leven, is eenzaamheid verminderen en voorkomen ook voor de provincie Zuid-Holland van groot belang.

Dit onderzoek wil allereerst in kaart brengen hoe het met eenzaamheid in Zuid-Holland gesteld is (nu en in de toekomst), welke groepen eenzaam zijn en welke factoren bepalen of mensen al dan niet eenzaam zijn. De eerste fase bestaat uit bureau-onderzoek, diepte-interviews en een enquête.

In de tweede fase wordt aan de hand van expertinterviews en/of een ontwerpsessie gekeken naar eventuele denkrichtingen met oplossingen om via de inrichting van de fysieke leefomgeving eenzaamheid te verminderen of te voorkomen. Het fysieke domein is immers een terrein waarop de provincie samen met haar belangrijkste partners, de gemeenten, enige invloed heeft.