Achtergrond
Het tekort aan talent en goed gekwalificeerd personeel vormt de meest urgente uitdaging voor de Zuid-Hollandse economie en het behoud van brede welvaart. Bijna 40% van de bedrijven ervaart een tekort aan arbeidskrachten als grootste belemmering voor ontwikkeling. Dit vertraagt cruciale transities op het gebied van energie, grondstoffen en digitalisering. Tegelijkertijd is er sprake van een aanzienlijke skillsgap en onbenut arbeidspotentieel. De afhankelijkheid van buitenlands talent neemt toe, maar het vestigingsklimaat staat onder druk door woningnood en sociale spanningen.
De provincie zet via de Human Capital Agenda Zuid-Holland in op her-, bij- en omscholing van 55.000 werkenden, begeleiding van 10.000 mensen naar toekomstbestendig werk en verhoging van arbeidsproductiviteit door sociale innovatie.
Belang
De uitdagingen op het gebied van arbeidsmarkt en talentontwikkeling zijn landelijk, maar hebben in Zuid-Holland door de hoge concentratie van kennisintensieve sectoren een directe impact op de nationale economie. Demografische ontwikkelingen, vergrijzing en snelle technologische veranderingen vergroten de urgentie. Landelijke adviesorganen, zoals de Staatscommissie Demografische Ontwikkelingen en de Commissie Borstlap, benadrukken dat alleen een geïntegreerde aanpak – waarin economische groei, arbeidsproductiviteit en sociale samenhang worden verbonden – duurzaam perspectief biedt.
Wat vragen wij van een nieuw kabinet?
- Structurele investering in Leven Lang Ontwikkelen (LLO): financiële middelen voor een persoonlijk ontwikkelbudget en een landelijk dekkend netwerk van regionale talentfondsen en werkcentra.
- Internationaal talent aantrekken en behouden: versnellen van procedures voor kennismigranten, betere erkenning van diploma’s, en ondersteuning bij integratie en taalverwerving via expatcentra en WIN-punten.
- Verhoging arbeidsproductiviteit: stimuleren van technologische en sociale innovaties en versterken van regionale talenthubs via publiek-private samenwerking tussen onderwijs, bedrijfsleven en overheid.
- Inclusieve arbeidsmarktkansen: blijvend investeren in arbeidsparticipatie van onderbenutte groepen via loonkostensubsidies, jobcoaching en normering van inclusief werkgeverschap bij aanbestedingen.
- Integrale uitvoering van Commissie-Borstlap-adviezen: met name het wegnemen van fiscale prikkels die (meer) werken ontmoedigen.