Marc Sprik

“Ik werk al 26 jaar bij Buitenlandse Zaken”, vertelt Marc Sprik. “In die tijd heb ik meerdere functies gehad, en op dit moment ben ik coördinator op de afdeling die over de Nederlandse ambassades in het buitenland gaat. Dat doe ik 4 dagen in de week, en 1 dag per week plus de avonden ben ik Statenlid.”

Als Statenlid houdt Sprik zich vooral bezig met de bereikbaarheid in Zuid-Holland en de onderwerpen op het gebied van erfgoed en cultuur. Hij is sinds kort ook lid van de commissie Ruimte en Milieu.  “Met mijn BBB-collega’s probeer ik ervoor te zorgen dat er genoeg aandacht is voor kleinere steden en dorpen. En natuurlijk ook voor de landbouw, maar dat is in tegenstelling wat tot sommige mensen denken, niet ons enige aandachtspunt. Concreet voorbeeld is dat ik geen fan ben van windmolens op land, maar als daar al eerder een beslissing over is genomen, accepteren we dat.”

Door zijn drukke agenda moest Sprik helaas stoppen als bestuurslid bij zijn rugbyclub. Gelukkig heeft hij nog wel tijd voor een andere hobby: geschiedenis. “En dan specifiek de geschiedenis van de negentiende en twintigste eeuw”, legt hij uit. “Daarin is natuurlijk zo veel gebeurd, maar ik vind het belangrijk om de context te leren. Hoe is iets tot stand gekomen?”

Zijn interesse in geschiedenis heeft Sprik ook geleerd om alles in een bepaalde context te zien. “Als we in de coalitie of als Provinciale Staten een beslissing moeten nemen, moeten we natuurlijk verschillende belangen bekijken en meewegen. En verschillende mensen nemen verschillende ervaringen en andere kennis mee. En dat allemaal met 1 prioriteit: het belang van Zuid-Holland.”

“Om terug te komen op de windmolens: ook daar spelen meerdere belangen. En voor alle betrokken zijn er andere voor- en nadelen. Als BBB pleiten we voor kleine kernreactoren, maar anderen willen liever windmolens. En aangezien we onderdeel zijn van een coalitie met GroenLinks/PvdA, VVD en CDA valt een beslissing niet altijd in ons voordeel.”

“Mijn wens is dat we een goede balans bewaren in de behoeften die we hebben. De eerste behoefte is wonen en bereikbaarheid, de tweede is economische ontwikkeling en de derde is de agrarische en visserijsector, en recreatie.”

“Ik heb namelijk het idee dat die balans aan het verschuiven is, ten koste van de landbouw. Om daarin geen scheve verhouding te krijgen zouden we andere keuzes kunnen maken. Denk bijvoorbeeld aan meer in de hoogte bouwen, zoals in Rotterdam de laatste jaren veel gedaan wordt. Dan blijft Zuid-Holland die mooie provincie die het nu is.”