Toespraak door Wouter Kolff tijdens de Statenvergadering van 13 mei 2025 om stil te staan bij de Russische invasie in Oekraïne 3 jaar geleden.
Geachte leden van Provinciale Staten, Gedeputeerde Staten en andere geïnteresseerden,
Uiteraard houden we ons in deze zaal vooral bezig met vraagstukken waar we zelf invloed op hebben. De toekomst van onze provincie vraagt veel van ons en bevat vraagstukken waaraan we onze handen vol hebben. Denk aan woningbouw, economische ontwikkeling, bereikbaarheid, natuur en vraagstukken rondom de stikstofaanpak.
Tegelijkertijd kunnen we niks van wat we doen, los zien van wat er verder gebeurt in de wereld. Het zou immers naïef zijn - zeker denkend aan de 80 jaar vrijheid die we dit jaar vieren in ons land - aan te nemen dat die vrijheid vanzelfsprekend is. Dat die vrijheid gratis is. Dat die vrijheid ons overkomt.
Vorige week was het 3 jaar geleden dat de Russische invasie in Oekraïne begon. Het was niet de eerste keer dat Rusland Oekraïne binnenviel en internationale afspraken met voeten trad. Deze invasie kost tot op heden - afgezien van oneindig veel materiële schade - het leven van honderdduizenden en heeft gezorgd voor de vlucht zo’n 7 miljoen mensen.
Tot kort geleden was er eendracht in het op gemeenschappelijke waarden gebaseerde Westerse bondgenootschap over de veroorzaker van deze agressie én over het feit dat het onder geen beding acceptabel is dat delen van een soeverein, democratisch land bezet en overgenomen worden. Zo ook over de gruweldaden van de bezetter waarbij vele Oekraïense kinderen ontvoerd, gedeporteerd en verdwenen zijn. Waarbij dagelijks, ook nu op dit moment, Oekraïense krijgsgevangenen worden gefolterd en vermoord. Dit alles en nog veel meer op onze eigen continent, slechts 3 grensovergangen verderop van hier.
Dit nooit weer, zeiden we 80 jaar geleden en zeggen we tot op de dag van vandaag. De wereldorde verandert momenteel echter per minuut en wordt steeds onwerkelijker. Feiten en werkelijkheden doen niet meer ter zake. Macht gaat boven menselijkheid en het recht van de sterkste boven saamhorigheid. Voorheen beloofde garanties en zekerheden tellen niet meer en agressie, onderdrukking en tirannie worden rijkelijk beloond. Er wordt letterlijk en figuurlijk gespeeld met vuur.
Hoe je ook aankijkt tegen het beëindigen van de wreedheden in Oekraïne, hoe je ook tot vrede wilt komen: wat er nu gebeurt, speelt de agressor alleen maar in de kaart. Het vraagt in ieder geval om een eendrachtig Europa dat pal staat voor de allerbelangrijkste levensbehoefte van zijn inwoners: veiligheid.
Want veiligheid is het enige wat de Oekraïners willen. En wat alle gesneuvelde Oekraïners de afgelopen 3 jaar hebben moeten ontberen. En alleen maar omdat hun land toevallig de buffer is tussen onze vooralsnog vrije Europese Unie en de agressor aan de andere kant die deze vrijheid en democratie maar slecht kan verdragen.
De oorlog in Oekraïne duurt nu al drie jaar en iedere dag is er één te veel. Ik wil u allen verzoeken te gaan staan voor een moment van stilte als eerbetoon aan alle slachtoffers.Dank u wel